Σύμφωνα με το σκοπό του νόμου, ο προορισμός της επιταγής
είναι αυτή που χρησιμεύει ως μέσο πληρωμής, αντί για μετρητά. Στις συναλλαγές όμως
εφευρεθεί το τέχνασμα της μεταχρονολογημένης επιταγής, με συνέπεια να έχει μετατραπεί
η επιταγή σε μέσο παροχής πίστωσης. Το θεσμό της μεταχρονολογημένης επιταγής ο
νόμος απλά τον ανέχεται, χωρίς να τον απαγορεύει ούτε να τον επιδοκιμάζει.
Ειδικότερα μεταχρονολογημένη επιταγή καλείται αυτή, η οποία
σημειώνεται χρονολογία έκδοσης μεταγενέστερη από την αληθινή. Με τον τρόπο αυτό
επιμηκύνεται η προθεσμία εμφανίσεως της επιταγής(δηλαδή το οχταήμερο), αφού
αυτή ξεκινάει απ 'την αναγραφόμενη ημερομηνία έκδοσης.
Ο νόμιμος κομιστής της μεταχρονολογημένης επιταγής δικαιούται όμως να την εμφανίσει και πριν από την αναγραφόμενη ημερομηνία
(αναληθή) ημερομηνία έκδοσης. Και στην περίπτωση αυτή, αν η πληρώτρια τράπεζα
δεν την πληρώσει λόγω έλλειψης αντικρύσματος στο λογαριασμό του εκδότη, ο
κομιστής δικαιούται να ζητήσει την σφράγιση της επιταγής. Όμως αυτό δεν συνηθίζεται
στη πράξη, δεδομένου ότι ο κομιστής αναμένει να επέλθει η αναγραφόμενη
ημερομηνία, προκειμένου να εμφανίσει την επιταγή προς πληρωμή.
Παράδειγμα:
Ο Ε αγοράζει εμπορεύματα από τον προμηθευτή Α και μην έχοντας
μετρητά να τον πληρώσει, εκδίδει την 06/03/2012 μια επιταγή με λήπτη τον Α και
πληρώτρια τράπεζα την Τα .Στην επιταγή, όμως, αναγράφεται ως ημερομηνία έκδοσης
η 01/06/2012.Επομένως ο κομιστής μπορεί να εμφανίσει την επιταγή προς πληρωμή
μέχρι και οχτώ μέρες μετά από την 01/06/2012.Όμως ένα θέλει μπορεί να εμφανίσει την επιταγή και νωρίτερα, δηλαδή
προ της αναγραφόμενης ημερομηνίας έκδοσης και να απαιτήσει την πληρωμή της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου