Διαφορές της επιταγής από την συναλλαγματική



Τόσο στην επιταγή όσο και στην συναλλαγματική δίνεται εντολή από τον εκδότη προς ένα πρόσωπο (τον πληρωτή) να καταβάλει ορισμένο χρηματικό ποσό  σ' ένα τρίτο πρόσωπο (το λήπτη). Για το λόγο αυτό, πολλές διατάξεις του νόμου περί επιταγής (Ν.5960/1933) είναι παρόμοιες με αυτές του νόμου περί συναλλαγματικής(Ν.5325/1932).
Επομένως ιδιαίτερη πρακτική σημασία έχει να δούμε τις διαφορές μεταξύ επιταγής και συναλλαγματικής που είναι οι εξής:
α) Πληρωτής στην επιταγή είναι πάντα η τράπεζα, ενώ στη συναλλαγματική είναι οποιοδήποτε πρόσωπο.
β) Ο πληρωτής της συναλλαγματικής μπορεί να την αποδεχτεί και να αναλάβει ευθύνη ως προς την πληρωμή της. Με την αποδοχή καθίσταται μάλιστα ο κύριος οφειλέτης της συναλλαγματικής. Αντίθετα η επιταγή δεν επιδέχεται αποδοχής και αν υπάρξει αποδοχή από την πληρώτρια τράπεζα αυτή θεωρείται ως μη γραμμένη. Επομένως δεν συναντάμε στην επιταγή τον θεσμό της αποδοχής.
γ) Στη συναλλαγματική πρέπει οπωσδήποτε να σημειώνεται το όνομα του λήπτη, ενώ στη επιταγή αυτό δεν είναι απαραίτητο, αφού μπορεί να εκδοθεί ως ανώνυμη. Πάντως, το σύνηθες είναι και στην επιταγή να σημειώνεται το όνομα του λήπτη, ο οποίος μπορεί να μεταβιβάσει σε άλλο πρόσωπο με οπισθογράφηση, αφού και η επιταγή είναι αξιόγραφο γεννημένο εις διαταγήν. Αν όμως, ο εκδότης βάλει τη ρήτρα "ουχί εις διαταγήν" τότε η επιταγή μετατρέπεται σε ονομαστικό αξιόγραφο.
δ) Η επιταγή είναι πάντα πληρωτέα εν 'όψει και κάθε αντίθετη ρήτρα σε αυτήν θεωρείται ως μη γραμμένη.
ε) Η επιταγή αποτελεί μέσο πληρωμής, ενώ η συναλλαγματική αποτελεί μέσο παροχής πίστωσης.(Αυτό βέβαια καταργείται στην πράξη με το τέχνασμα των μεταχρονολογημένων επιταγών).
στ) Στην επιταγή, η σφράγιση από την πληρώτρια τράπεζα αναπληρώνει το διαμαρτυρικό, ενώ στη συναλλαγματική η μη πληρωμή πρέπει να αποδεικνύεται με διαμαρτυρικό(εκτός και αν υπάρχει ρήτρα "ανέξοδος επιστροφή" ή άνευ διαμαρτυρικού).
ζ) Στην επιταγή η έλλειψη χρημάτων στο λογαριασμό του εκδότη που βεβαιώνεται από την πληρώτρια τράπεζα με τη σφράγιση της επιταγής, δηλαδή η έκδοση της λεγόμενης ακάλυπτης επιταγής, επιφέρει και ποινικές κυρώσεις εις βάρος του εκδότη, ενώ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στη συναλλαγματική.